Wat mir méi nei mam Vëlo sinn, wat mir méi vun der Gréisst vun de bekanntste Stroosse blann sinn. Awer wat mir méi reiden, wat mir méi léieren datt verschidde Biergpässen net ganz d'selwecht sinn wann se am richtege Liewen gefuer sinn wéi se vun de gréissten an eisem Sport gefuer sinn.
Duerch d'Erfahrung léiere mir, datt et dacks déi onbekannt Stroossen, déi geheim Plazen, déi verstoppt, schaarf Ecker sinn, déi déi erstaunlechst Fahrten ubidden, well wann se eis onbekannt sinn, si se éischter onbekannt fir Campervan-Chauffeuren a Motorrad. Reider.
Dofir, wéi mir op Alta Badia, an den Dolomiten vun Norditalien geschéckt goufen, hu mir haart geschafft fir méi déif ënner der Uewerfläch ze gräifen, fir erauszefannen, wou d'Awunner wielen ze reiden, an e puer vun de Geheimnisser vun dëser Regioun deelen.
Trotz eisem Preambel, kënnen e puer vun iech dëst liesen nach ëmmer e bësse verluer fillen firwat mir entscheeden fir Kloteren wéi de Pordoi, Sella, Gardena a Giau fir onbekannt Réckwaasser z'iwwergoen. Awer et ass alles Deel vun der Aventure. Verstitt eis net falsch: Fir d'éischte Kéier op dës Stroossen ze fueren war faszinéierend, awer iwwer eng Tick-Lëscht reesen ass net wéi mir rullen - besonnesch net am Summer.
D'Erfahrung huet eis geléiert datt d'Juegd op verstoppte, manner gebrauchte Stroossen eng ganz aner Erfahrung gëtt. Wann et eng Saach ass, iwwer déi mir sécher sinn an Italien - d'Land wou mir wunnen - et ass datt e lokale seng Empfehlung fir eppes froen bal ëmmer eppes onerwaart brillant resultéiert. Dës Rees war net anescht.
Eis éischt Froe goungen un de lokale Reider an Hotelbesëtzer (e puer kënnen de Kenner vu Ladinesche Stroossen a Kultur streiden) Klaus Irsara vum Hotel Melodia del Bosco. Hie war wahrscheinlech deen éischte Mann an Alta Badia (oder souguer Italien) fir Kies op säi Radar ze kréien, also wann hien d'Geheimnisser net deele kéint, géif keen. 
Drësseg Minutte méi spéit ware mir voll mat onbekannte Stroossen. E séiere Scan iwwer Komoot an de Plang gouf gesat. Éischt erop, de Passo delle Erbe/Würzjoch, dee vill streiden ass méi schwéier wéi de Giau, mat enger grousser Schleif op der anerer Säit an Optiounen fir ze verlängeren, méi Kloteren derbäi ze maachen, méi Däller ze gesinn. Mir waren an.Mir géifen et mat Sonnenënnergang op der Valparola verfollegen, eng Zäit wou déi meescht Motorradfuerer gutt an hiren zweete Béier wieren.
Fir de Sonnenopgank krut d'Invitatioun op e Kiespass hannert dem Hotel eis Stëmm, a mir géifen den Dag mat der Deadend op Pederü ofschléissen - reiden wat de Klaus als hir flaachst Streck beschriwwen huet, mat enger zoufälleger 1.000 Meter Héicht.
Ofwiesselnd an de Mëschung wieren e puer lokal Genoss. Wien brauch Energiebaren a Gelen wann Dir eng ganz Partie lokale Produzenten ënnerwee hutt, mat handwierkleche Kéis, traditionelle Bäckereien, an e Mëttegiessen mat häerzlechen Ladin-Freeden? Op dësem rouege Méindeg de Moien, an d'Wëssen, datt mir déi richteg Säit vum Weekend fir eis Rees gewielt hunn, huet et gefillt datt déi verstoppt Säit vun Alta Badia eis war fir ze huelen.
Awer grad wéi d'Geflüster vun den Awunner, gi mir nëmmen e puer Hiweiser. Et ass un Iech fir déi voll Strecken a Resultater ze sichen, well d'Juegd Deel vun der Rees ass.
Also, huet et eisen Abenteuer-fokusséierten Hype erlieft? Jo. OK, et war vläicht manner vun der Grandeur an der Awe, déi aus de grousse Passë kënnt, awer et war en däitlechen Ënnerscheed: d'Alta Badia, déi mir op eise Ride gesinn hunn, war sou roueg, datt Dir kéint verlooss ginn ze denken datt mir do am Off- Saison an net Enn Juni. Mir hunn en anert Gefill fir d'Regioun - ee mat manner Motorrieder, manner touristesch-schwéier Hotspots, awer e richtege Goût wéi et géif fillen an der Regioun ze liewen.
An, wësst Dir wat, mir haten souguer e Bléck beim Immobilienagentur, deen eis leider ausgepräisser huet, awer sécherlech vill fir Alta Badia seet. Ass dat net wat mir vun eise Reesen wëllen: d'Hotspots an hirer voller touristescher Herrlechkeet opfëllen, a gläichzäiteg wëssen, datt Dir déi verstoppte Pärelen beréieren kann, déi dacks d'exklusiv Reserv vun den Awunner sinn?
Et ass eppes Wonnerbar iwwer dës Regioun, déi se vun aneren Alpine Beräicher vun Italien ënnerscheet. De quasi-goteschen Afloss vun der germanescher Kultur kollidéiert voller Kraaft mam südeuropäesche Flair vu Bella Italia; Kulturen normalerweis duerch héich Bierger getrennt. Eng wierklech eenzegaarteg Plaz wou Scheieren a Schräiner d'Klammen beliichten, sou datt Dir Iech fillt datt d'Zäit stoe bliwwen ass, nach méi wann Dir vum geschloene Wee ofgeet.
Et ass e Gebitt dat sou vill méi ass wéi nëmmen d'Nimm vun de grousse Passë, déi et duerchkreest. Mir géife sécherlech recommandéieren Iech d'Zäit ze huelen fir e bësse méi déif ënner der Uewerfläch ze kraazt. Dir wäert hoffentlech esou begeeschtert vun der Regioun sinn wéi mir.
Wou ze fueren
Passo delle Erbe/Würzjoch – Schwenk riets wann Dir d'Ofstamung ufänkt a verfollegt d'Loop bis op Lüsen/Luson dann Sant'Andrea/St. Andrä. Vun den Dolomiten duerch eng héich Wüst-esque Alpine Regioun, dann Weiden an zréck. D'Säit vum Bierg ëmklammen an d'Stille ëmfaassen. D'Motorrieder konnten op enger Hand gezielt ginn.
Up Miri op Antermoia/Untermoj - Dann erof duerch den Tunnel op der Alta Badia Säit, schneide duerch Duerf no Duerf um Bierg, wou Dir mat den Awunner verluer kënnt wéi se haart schaffen fir d'Heu ze bréngen. Als éischt déi lénks Säit, dann iwwer den Dall a fuert zréck op San Vigilio. Dëst ass d'"Panoramica". Wann d'Zäit et erlaabt, gitt op Pederü - Dir wäert et net bedaueren. (Et ass eng Mautstrooss also soll et och am August zimlech roueg sinn).
De fréie-an-der-Woch Sonnenënnergang op Valparola - Mir mengen nach ni esou e rouege grousse Pass gesinn.
Gitt op d'Juegd no Kéis an Doudegen iwwer La Val.
Sonnenopgang Kies op der Passo Juvel dann zréck iwwer Longiarù.
Wou ze Snack
Lüch da P'cëi, e Kollektiv vu lokale Produzenten, deen Iech den ultimativen Mid-Ride Pick-Me-Up bitt. Deen eenzegen Nodeel ass datt Dir Är Vëlosäck mat Iech muss hunn, well hire Buttek ze verloossen ouni eng vun de lokalen Freed mat Iech ze huelen ass eng schwéier Saach ze maachen.
Wou iessen
Maso Runch. Bréngt Ären Appetit. Dëst ass Ladin Mountain Food, dat heescht vill Kéis a Botter. Awer loosst Iech net ofsetzen. Am typesche Bierg Stil sëtzt dës Genoss eigentlech Liicht - Supersapiens guttgeheescht. Hir Kombinatioun vu séiss a séiss gëtt Iech eppes fir wierklech ze genéissen. Mir recommandéieren Tutres a Cajincí, zwee Platen, déi mir nach ni erlieft hunn.
Post Zäit: Sep-02-2021
